DWIE MODLITWY MIŁOSIERDZIA W WIELU JĘZYKACH:

1) Codzienne zawierzenie Bożemu Miłosierdziu (3 zdania) 2) Modlitwa Przebaczenia (2 zdania)

Jest to swoisty ciąg dalszy końcowego odcinka Części V – Rozdz. 8, pliku ‘c’. Chodzi o dwie krótkie modlitwy: a) Codzienne odnowienie zawierzenia Miłosierdziu Bożemu; b) Modlitwę Przebaczenia. Tutaj są one ukazane w wielu językach. Oto link do tego miejsca w głębi niniejszej strony: https://lp33.de/strona-lp33/p5_8c.htm#credd Wspomniana ‘końcówka’ owego linku jest tutaj przekopiowana u dołu niniejszej strony. Chodzi przede wszystkim o Chrystusowe rozumienie rzeczywistości ‘przebaczyć’. – Zaleca się bardzo, by te dwie modlitewki sobie wydrukować i nauczyć się ich na pamięć. Wypada je odmawiać – osobno, czy tym lepiej z rodziną: rano, wieczór, a zwłaszcza po każdej Komunii świętej.

Tägliches Sich Anvertrauen an Gottes Barmherzigkeit: „Barmherziger Jesus, ich vertraue (wir vertrauen) auf Dich! Ich vertraue mich (wir vertrauen uns) Dir an: im Leben, im Sterben, und nach dem Tod! Maria, nimm mich an (nimm uns an) – mit Deinem Sohn, und dem Heiligen Josef!”

Gebet der Vergebung: „Jesus und Maria, ich verzeihe von Herzen (diesem/ dieser ... diesem ... und ...) allen, die mir irgendein Übel zugefügt haben! Ich will darauf nicht mehr zurückkommen: weder in Gedanken, noch mit Worten, es sei denn durch Verzeihen”!

Daily trusting himself to God's Mercy: „Merciful Jesus, I trust (we trust ...) in You! I put my trust (We put our trust) in You in my (in our) life, in dying, and after death! Mary – take me (us): together with Your Son, and Saint Joseph!”

Prayer of Forgiveness: „Jesus and Mary: I forgive from the depth of my heart everybody (and specially so and so ...), who has harmed me! I don’t want to come back to this: neither in thought, nor in word, unless in forgiveness!”

Prière de confiance quotidienne à la Miséricorde Divine: „Jésus Miséricordieux, j'ai confiance (nous avons confiance) en Toi! Je me confie (nous nous confions) à Toi, dans ma (notre) vie, au moment de ma (notre) mort, et après ma (notre) mort! Marie, reçois moi (nous): avec Ton Fils, et avec saint Joseph!”

Prière de pardon: „Jésus et Marie, je pardonne de tout coeur à tous ceux, qui m'ont fait du mal, quel que soit ce mal (et tout particulièrement à ...). Je ne veux plus revenir sur cela, ni dans les pensées, ni par la parole, mais seulement dans le pardon!”

Affidamento giornaliero alla Misericordia Divina: „Gesù misericordioso, io confido (noi confidiamo) in Te! Ti affido me stesso (affidiamo noi stessi) nella vita, nel morire, e dopo la morte! Maria: accettami (accettaci) – con Tuo Figlio, e con S. Giuseppe!”

Preghiera del Perdono: „Gesù e Maria – perdono di tutto il cuore a tutti quelli (particolarmente a colui ...), che m’hanno fatto qualsiasi danno! Non voglio ritornare su questo: né nel pensiero, né nella parola, forse solo nel perdono!”

Penyerahan diri harian kepada Kerahiman Ilahi: „Yesus yang Maharahim, Engkau andalanku (kami)! Aku (kami) mempercayakan diri kepada-Mu: selagi hidup, pada saat berpulang, dan sesudah meninggal ! Maria, terimalah aku (kami) – bersama Putra-Mu dan Santo Yusuf!”

Doa Pengampunan: „Yesus dan Maria, aku mengampuni semua orang (nama mereka boleh disebut), yang dengan cara apa pun telah merugikan aku! Aku tidak mau memikirkan ataupun membicarakannya kembali, selain mengampuni”!

Pasraing Diri Padintenan Kunjuk Allah Inkang Maha Welas Asih: „Sri Yesus Ingkang Maha Welas! Kawula masrahken jiwaraga Ingarsa Dalem, salebeting gesang, nalikaning sukma kawula lumampah-kapundut, saha ngantos dumugining pejah! Dhuh Dewi Maria, mugi karsaa nampi kawula sadaya, – kunjuk Kanjeng Ibu, saha Putra Dalem, lan St. Yosef!”

Sembahyang Angapunten Dateng Sesami: „Dhuh Sri Yesus saha Ibu Maria, kanti iklasing manah, kawula adreng angapunten dateng sok sintena kemawon (ugi saged kasebat asma mirunggan)! Ingkang sampun adamel sakiting manah kanti kajarak utawi mboten kajarak, wiwit wegdal menika ugi, Kawula mboten bade angenget-enget malih utawi ngundat undat micantenaken malih, kajawi angapunten!”

Ежедневное поручение Божиему Милосердию: „Милосердный Иисус, доверяю(-ем) Тебе! Поручаю(-ем) Тебе себя: в жизни, в смерти и после смерти! Пресвятая Богородица – прими меня (-нас) – со Своим Сыном и Святым Иосифом!”

Молитва Прощения: „Иисусе и Мария – прощаю сo всeгo cepдцa всем тем, кто причинил мне какую-либо и терпение (а особенно ...)! Желаю болше не возвращатъся к зтому: ни в мыслях, ни в разговорах, разве толъко в прощении!”

Încredinţarea de zi cu zi a Milostivirii Divine: „Milostiv Isus, am (avem) încredere în Tine! M-am sǎ vǎ încredinţez (n-eam) : în viaţǎ, la moarte, şi dupǎ moarte! Maria: mǎ ia (noi) – cu Fiul Sǎu, şi cu Sf. Iosif!”

Rugǎciunea de iertare: „Isus şi Maria – eu îi iertǎm pe toţi care au rǎnit-mi orice cauzatǎ (în special ...)! Nu vreau sǎ merg înapoi: nici în gând, nici într-un cuvânt, cu excepţia cazului în iertare!”

Штодзённае даручэнне Божай Мiласэрнасцi: „Мiласэрны Eзу, давяраю Табе ( ... )! Даручаю Табе сябе ( ... ): у жыщцi, смерцi i пасля смерцi! Maцi Божaя – прымi мяне ( ... ) – сa Свaiм Сынaм i святым Юзaфам!”

Maлiтвa Прaбaчэння: „Eзу i Maрыя – дaрую ўсiм, хто прычынiў мне якую -небудзъ шкoду (a aсaблiвa ...)! Я нe хaчу нiкoлi дa гэтaгa вяртaццa: нi ў думкaх, нi ў слoвe, хiбa тoлъкi ў прaбaчэннi”!

Každodenné odovzdanie sa Božiemu Milosrdenstvu: „Milosrdný Ježišu, dôverujem (dôverujeme) v Teba! Odovzdávam (odovzdávame) Ti seba: v živote, v umieraní i po smrti! Mária: prijmi ma (nás) – so svojím Synom i so sv. Jozefom!”

Modlitba odpustenia „Ježišu a Mária – odpúšťam všetkým, ktorí mi urobili akúkoľvek krivdu (obzvlášť: tomu, tomu i tamtomu ... )! Nechcem sa k tomu už vracať ani myšlienkami, ani slovami, iba odpustením!”

Een dagelijks toevertrouwen aan Gods Barmhartigheid: „Barmhartige Jezus, ik vertrouw (wij vertrouwen) op U! Ik vertrouw me (wij vertrouwen ons) aan U toe: in het leven, in het sterven, en na de dood! Maria, neem mij (ons) aan – met Uw Zoon en met de hl. Jozef!”

Gebed van vergeving: „Jezus en Maria, ik vergeef van harte allen (die ... en die ... en ...) die mij een of ander kwaad hebben gedaan! Ik wil er niet meer op terugkomen: noch in gedachten, noch met woorden, tenzij door te vergeven”!

Dagliga anförtron åt Guds Barmhärtighet: „Barmhärtige Jesu, jag (vi) litar på Dig! Jag (vi) anförtror oss till dig: genom livet, genom döden, och efter döden! Maria: tag emot mig (oss) – tillsammans med Din Son och helige Josef!”

Förlåtelsens bön: „Jesus och Maria, jag förlåter av hela mitt hjärta alla som gjort mig något ont (speciellt den..., den..., och den...)! Jag vill ej återvända till det: varken i tanken, varken genom ord, förutom i bön!”

Päivittäinen uskoutuminen Jumalan laupeudelle: „Armollinen Jeesus, luotan (luotamme) sinuun! Minä annan itseni (Annamme itsemme) Sinulle: elämässä, kuolemassa ja kuoleman jälkeen! Maria – ota minut (meidät) – Sinun Poikasi kanssa, ja pyhän Joosefin kanssa!”

Anteeksiannon rukous: „Jeesus ja Maria – Annan anteeksi kaikille niille, jotka ovat tehneet minulle pahaa (erityisesti ...)! En halua muistella minulle tehtyä pahaa, ainoastaan antaa sen anteeksi!”

Daglige fortroelse til Guds Barmhjertighet: „Barmhjertige Jesus, jeg (vi) stoler på Deg! Jeg (vi) fortror oss til deg gjennom livet, gjennom døden og etter døden! Maria: Ta imot meg (oss) tilsammen med Din Sønn og hellige Josef!”

Forlatelsens bønn: „Jesus og Maria jeg forlater av hele mitt hjerte alle som har gjort meg noe vondt (spesielt den..., den,... og den)! Jeg vil ikke vende meg tilbake til det, verken i tanken, verken gjennom ord, bortsett fra i bønn!”

Offerecimento diário de si mesmo à Misericórdia Divina: „Ó Jesus Misericordioso, eu confio (nos confiamos) em Ti! Eu coloco a minha confiança (nós colocamos a nossa confiança) em Ti: na vida, na morte, e depois da morte! Ó Maria, aceita-me (aceita-nos) com Teu Filho e com São José!”

Oração de perdão: „Ó Jesus e Maria: eu perdoo do fundo do meu coração todos aqueles (especialmente fulano e outros), que me tenham feito algum mal! Eu não quero voltar a recordá-lo: nem em pensamento, nem em palavra, mas somente em perdão!”

Sala ya siku kwa siku kwa kutumainia huruma ya Mungu: „Yesu Mhurumivu, ninakutumainia (tunakutumainia) Wewe! Mimi, ninyejitolea Kwako (Tunaojitolea): maishani mwangu na kisha kifo yangu! Yesu, Maria na Yosefu, mtupokee mimi (Mtupokee sisi)!”

Sala ya kusamehe: „Yesu na Maria – mnipatie neema ili nipate kusamehe mambo yote mabaya walionitendea (Nasamehe sasa ndugu ...dada ...)! Mnipatie neema nisikumbuke tena kwa maneno, kwa matendo, kwa mawazo yote niliosamehe!”

Ang adlaw-adlaw nga pahinungod sa Diosnong Kaluoy: „Maluluy-on nga Jesus, nagasalig ako (kami) Kanimo! Nagahalad ko (mi) Kanimo sa akong (among) kaugalingon: sa kinabuhi, sa pagkamatay ug human sa kamatayon! O Maria, dawata ako (kami) – uban sa Imong Anak ug ni San Jose!”

Ang pag-ampo sa pagpasaylo: „O Jesus ug Maria – nagapasaylo ako sa tanan nga nakasala kanako (ilabina ni...)! Dili ko gusto nga mobalik niini: bisan sa akong hunahuna ug sa akong pulong, hinuon sa pagpasaylo!”

Ang araw araw naming Panalangin sa Dios na maawain: „Maawaing Diyos,nagtitiwala ako (kami) sa iyo! Inaalay ko (namin): isa inyo ang aking (aming) sarili at buhay, sa pagkamatay, at pagkabuhay! O Maria, tanggapin nyo ako (kami) – kasama ng Iyong Anak, at ni San Jose!”

Panalangin ng Kapatawaran: „O Hesus at Maria: pinapatawad ko ang lahat na nagkasala sa akin (lalo na si....)! Hindi ko gustong  bumalik  nito ni sa aking isipan, o sa aking mga salita kung, hindi para pagpapatawad nito!”

„Misericors Jesu, confido (confidimus) in Te! Me Tibi committo (Nos Tibi committimus): in vita – in obitu – et post mortem! Maria – recipere me (nos) digneris: una cum Filio Tuo, et Sancto Joseph!”

Prex remissionis: „Jesu et Maria, ex toto corde omnibus dimitto (praesertim illo..., ipsi, atque illo), qui quamcumque mihi iniuriam fecerunt! Nolo revertere ad id: nec in mente, nec in verbo, nisi in remissione!”

Ithemba lami lansukuzonke kuNkulunkulu oNesihawu: „Jesu wena oNesihawu, ngiyathemba (siyathemba) kuwe! Ngibeka ithemba lami (sibeka ithemba lethu) Kuwe, ekuphileni kwami, nasekufeni kwami! Maria oliVirigo, ngithathe (sithathe) – nikanye neNdodana Yakho, kanye noJosefa oCwebileyo!”

Umkhuleko wokuthethelela: „Jesu Ndodana kaNkunkululu nikanye no Maria oliVirigo: ekujuleni kwenhliziyo yami ngiyathethelela wonke umuntu ongonileyo (ikakhulukazi u ... no ...)! Angifisi ukubuyela kulokhu: ngokucabanga, noma ngokukhuluma, ngaphandle ekuxoleleni!”

: „ () ! () ! () – !”

: „ (... )! !”

Щoдeннe пopучeння Бoжoму Mилocepдю: „Mилocepдний Iсyсe, дoвipяю(-ємo) Toбi! Пopyчaю(-ємo) Toбi ceбe: в життi, в смepтi i пicля cмepтi! Пpecвятa Бoгopoдицe – пpийми мeнe (нac) – зi Свoїм Cинoм i Cвятим Йocипoм!”

Мoлитвa Пpoщeння: „Icyce i Mapiє: пpoщaю з cepця вciм, хтo в бyдь який cпociб cкpивдив мeнe (a ocoбливo тoмy i тoмy)! Нe хoчy бiльшe дo цьoгo пoвepтaтиcя: aнi в дyмкaх, aнi в poзмoвaх, хiбa щo тiльки в пpoщeннi!”

Čin dnevnog prikazanja Božjem Milosrđu: „Milosrdni Isuse, uzdam (uzdamo) se u Te! Predajem Ti samoga sebe (predajemo Ti nas samih): u životu, u smrti, i nakon smrti! Marijo – prigrli me (nas) sa Svojim Sinom i Svetim Josipom !”

Molitva oprosta: „Isuse i Marijo – od svega srca opraštam svima, koji su me na bilo koji način povrijedili (a posebno: ... )! Ne želim se toga prisjećati, na to misliti, o tome govoriti, već samo opraštati!”

Každodenní odevzdání se Božímu Milosrdenství „Milosrdný Ježiši, důvěřuji (důvěřujeme) v Tebe! Odevzdávám (odevzdávame) Ti sebe: v životě, v umírání i po smrti! Marie: přijmi mě (nás) – se svým Synem i se sv. Josefem!”

Modlitba odpuštění „Ježíši a Maria – odpouštím všem, kteří mi udělali jakoukoliv křivdu (obzvláště: tomu, tomu i tamtoho ... )! Nechci se k tomu už vracet; ani myšlenkami, ani slovy, pouze odpuštěním ”

Deistich tabetrouwen oan Gods Genede „Genedefolle Jezus, ik fertrou (wy fertrouwe) op Jo! Ik jou my (wy jouwe ús) oan Jo oer: Yn libben, yn stjerren en nei de dea! Marije, nim my (nim ús) oan – mei Jo Soan en de Hillege Joazef!”

Gebed fan de ferjouwing: „Jezus en Marije, ik ferjou fan herte (dizze ... en ...) elkenien, dy’t my kwea dien hat! Ik wol dêr net mear op weromkomme: net yn tinzen, en net mei wurden, útsein troch ferjaan!”

: „ () ! () ! () – !”

: „ (... )! !”

Tekst ułożony (przez autora niniejszej strony) i odmawiany w szczytowym momencie tygodnia misji parafialnych o Bożym Miłosierdziu: w piątek tygodnia misyjnego. W kościele zgromadzone są wówczas rodziny całe razem: małżonkowie-młodzież-dzieci, zajmując (tym razem) miejsce przy sobie i obok siebie. Samo Zawierzenie odbywa się po Mszy św. przed wystawionym Najśw. Sakramentem.
(Msza św. ‘zawierzenia’ jest zwykle powtarzana parokrotnie w różnych godzinach dnia, żeby dać możność wszystkim parafianom uczestniczenia w niej rodziną całą).

Objaśnienie

Powyższe słowa codziennego Odnowienia swego zawierzenia Bożemu Miłosierdziu (w liczbie pojedynczej względnie mnogiej) wypada wplatać na stałe do pacierza porannego i wieczornego. Szczególnie dogodnym momentem takiego odnowienia są chwile po przyjęciu Eucharystii.

Zachęta-propozycja:

Sporządź sobie – możliwie sam, ręcznie – swój osobisty „Dokument Zawierzenia Bożemu Miłosierdziu”. Wypada, żeby on był ładny, chociaż ten aspekt odgrywa rolę jedynie uboczną.
Powinien on zawierać następujące, istotne elementy:

Umieść ten swój ‘Dokument Zawierzenia’ na wiadomym miejscu, np. w kieszonce z tyłu obrazu ‘Jezu ufam Tobie’, wiszącym na widocznym miejscu w pokoju (sypialni).
– Poproś Najbliższych, żeby po śmierci położyli Ci tenże podpisany przez Ciebie Dokument w trumnie na sercu. Pozostanie on świadectwem Twojej ‘Ostatniej Woli’ wobec (już tylko) Bożego Miłosierdzia.
Zapewne nie trzeba będzie żałować podjętego w tym kierunku trudu zawierzenia: na życie, umieranie, i to co nastąpi od śmierci wzwyż.

Warunkiem uzyskania jakiejkolwiek łaski Bożej, a tym bardziej łaski Bożego przebaczenia popełnionych własnych grzechów (może wielokrotnie zaciągniętej winy wiecznej – i konsekwentnie: kary wiecznej) jest szczere przebaczenie bliźniemu nawet najgorszej wyrządzonej przez niego krzywdy, najboleśniejszej zdrady, podciętej kariery, zniszczonego zdrowia i skróconego przez niego życia.

Przebaczenie w sercu nigdy nie oznacza akceptacji zła, ani z kolei ‘udawania’, że krzywda – krzywdą nie była, że ona nie boli, że skrzywdzony o wyrządzonym sobie złu zapomniał, że niesprawiedliwość i krzywda – krzywdą i niesprawiedliwością nie jest, itp. Przebaczenie oznacza natomiast tyle: dochodzć słusznej sprawiedliwości zgodnie z drogą wskazaną przez Ewangelię i w jej duchu.

Innymi słowy w sercu nie można żywić nawet cienia nienawiści. Wszelkie odruchy nienawiści i życzenia nieszczęścia muszą być natychmiast wykluczone. Górę winna natomiast w sercu zdobywać wciąż wznoszona szczera modlitwa – w intencji złoczyńców i każdego nieprzyjaciela, wraz ze stale rozwijanym przebijaniem się do szczerego, rzeczywistego życzenia nawet najgorszemu krzywdzicielowi – prawdziwego dobra, tzn. ostatecznie Bożego przebaczenia i Łaski zbawienia. Skoro przecież nieprzyjaciel został odkupiony dokładnie tą samą Krwią Syna Bożego Jezusa Chrystusa, jak ten, który wycierpiał od niego tyle niesprawiedliwości.

Poganie z okresu pierwotnych prześladowań uczniów Chrystusa uchwycili natychmiast – pełni zdumienia ‘specyfikę’ wiary tych, którzy torturowani byli ‘ze względu na Chrystusa’, ginąc wśród okrutnych mąk: iż przebaczają oni z serca nawet tym, którzy ich torturowali i w mękach zabijali.

Ojciec święty Jan Paweł II zamieścił w ostatnim dokumencie swego Pontyfikatu – w Liście Aposotolskim na Rok Eucharystyczny 2004-2005 pt. „Mane Nobiscum, Domine – Zostań z nami, Panie”, swoją charakterystyczną wypowiedź Apostolską:

„Kto nauczy się ‘składać dziękczynienie’ na wzór Ukrzyżowanego Chrystusa, może stać się męczennikiem, ale nigdy nie będzie prześladowcą” (MaD 26; zgodnie z kontekstem, Jan Paweł II ma tu na myśli m.in. zdarzające się w historii Kościoła przypadki, że ktoś w imię Chrystusa sięgał po oręż, żeby przy użyciu nawet siły ... nawracać na wiarę Chrystusową; itp.).

Przebaczenie bywa niekiedy niezwykle trudne. A przecież jest ono zawsze możliwe. Mimo iż o zdolność szczerego przebaczenia bliźniemu trzeba nieustannie modlić się do Chrystusa. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji doznanych krzywd, które niekiedy wręcz wołają o pomstę do nieba. Jezus, Syn Boży, ale zarazem Syn Człowieczy, przebaczał swym oprawcom nawet jeszcze z wysokości Krzyża. Co więcej – usprawiedliwiał On swych ludzkich Braci i Siostry: swych katów – w obliczu Ojca. Dokładniej mówiąc: Jezus nadal kocha swych wrogów (m.in. Judasza), tzn. ofiaruje każdemu z grzeszników wieczne zbawienie, kładąc dla jego uzyskania na szalę cenę swojej odkupieńczej Męki.

Sprawę ‘pomsty’ itp. z racji doznanych krzywd i niesprawiedliwości trzeba zostawić ... Bogu. Gdyby sprawiedliwości ludzkiej trzeba było dochodzić np. na drodze sądowej, musi się to dziać każdorazowo bez cienia nienawiści w sercu – i z równoległym upraszaniem dla swych wrogów łaski otwarcia się na zbawienie, oraz żeby oni, wraz z każdym z nas, znaleźli się w Domu Ojca (por. Łk 23,34; Rz 12,21; itd.).

Jeśli sami oczekujemy Bożej litości i Miłosierdzia z racji popełnionych przez siebie własnych, osobistych grzechów, trzeba przede wszystkim w takiej sytuacji kierować się wskazaniem Jezusa Chrystusa i wdrażać w życie na co dzień to, co On czynić polecał:

„Lecz powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół.
Dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą. Błogosławcie tym, którzy was przeklinają.
I módlcie się za tych, którzy was oczerniają ...

– ... Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół,
czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając ...
Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6,27n.35n; Mt 5,44-48).

To jednak znaczy zarazem odwrotnie: jeśliby ktoś w swym sercu i w czynie w dopiero co ukazanym duchu Chrystusowym swemu wrogowi nie przebaczył, chociażby to miało dotyczyć doznanej niezwykle dojmującej zdrady-krzywdy, względnie innych przerażających kryzwd, i gdyby się nie modlił z pełnią życzliwości w intencji swego krzywdziciela, ani w swym sercu raz po raz nie wzbudzał szczerym sercem aktów przebaczającej życzliwości względem niego, powinien uświadomić sobie, że nie ma co liczyć na to, iż Bóg będzie w stanie jemu z kolei przebaczyć jakikolwiek jego grzech.

Bóg byłby w takiej sytuacji: nie-przebaczenia swemu nieprzyjacielowi w swym sercu zmuszony wysłuchać zanoszonej do Niego jego anty-prośby przy odmawianiu Modlitwy Pańskiej „Ojcze nasz ...” i jej kolejnej prośby: „Ojcze nasz, ... i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuściliśmy naszym winowajcom” (Mt 6,12; tak brzmi tekst oryginalny – grecki. Zatem nie tylko „jako i my odpuszczamy...”, lecz: „jako i my już odpuściliśmy naszym winowajcom ...”).

Jeśli ktoś odmawia te słowa, a jednocześnie nie ma on zamiaru przebaczyć swemu wrogowi popełnionej względem siebie ‘winy’, słowa te nabrałaby wówczas znaczenia dokładnie takiego, jakie by im nadał ów człowiek, który nie ma zamiaru przebaczyć swemu nieprzyjacielowi. W zawziętości swego serca życzyłby on w tym wypadku, żeby Bóg jego własne winy potraktował dokładnie tak samo, jak on w tej chwili traktuje winy swojego wroga, któremu mianowicie nie zamierza przebaczyć ani w swym sercu, ani w swym czynie. Wszelkie nie-przebaczenia swemu nieprzyjacielowi staje się blokadą, która uniemożliwia dotarcie do siebie Bożej Łaski i Bożego Miłosierdzia.

Wciąż aktualne jest słowo Jezusa Chrystusa z Jego Kazania na Górze: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7).

Postawa nie-przebaczenia stoi w całkowitej sprzeczności do przynależności kogoś do Uczniów Jezusa Chrystusa. Ktoś, kto nie potrafi przebaczyć swemu nieprzyjacielowi, zmusza Boga, że On obecnie należnych mu kar związanych z popełnionymi winami grzechu ... w żaden sposób nie przebaczył.

Wypadałoby przytoczyć tu słowa św. Pawła Apostoła:

„... Obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu:
Jak Pan wybaczył wam – tak i wy” (Kol 3,12n).

Oraz:

„Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni.
Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie” (Ef 4,32).

A ponadto jeszcze:

„Nie daj się zwyciężyć ZŁU (= Złemu, szatanowi),
ale ZŁO (= Złego, szatana) – DOBREM (= tym większą miłością) zwyciężaj” (Rz 12,21).

Dla ułatwienia sobie nieco sobie – w obliczu być może już długo przeciągającego się doznawania krzywd i niesprawiedliwości, a konsekwentnie może całymi latami podejmowanych wysiłków dla ‘przebijania się’ do miłości szczerze przebaczającej swemu krzywdzicielowi – można skorzystać z poniżej zamieszczonej dwu-zdaniowej prywatnej modlitewki ‘przebaczenia’, którą na tym miejscu ponownie ukazujemy (zob. już wyż.: Dwie Modlitwy Miłosierdzia w wielu językach; oraz zob.: Modlitwa przebaczenia i zdania się na Jezusa).

Modlitwa przebaczenia „Jezusie i Maryjo, przebaczam z serca (temu... i... temu, oraz ...) wszystkim, którzy mi jakąkolwiek krzywdę wyrządzili. Nie chcę do tego wracać: ani w myśli, ani w słowie, chyba w przebaczeniu”. (Modlitwa prywatna: T. i P.L.)

„Jezusie i Maryjo! Kocham Was!
Ratujcie grzeszników!”

Poniżej przedstawiamy dopiero co przytoczone dwie modlitwy miłosierdzia:
a) Codzienne zawierzenie Bożemu Miłosierdziu; oraz
b) Modlitwa Przebaczenia
w formacie gotowym do skopiowania-wydrukowania.
Ponadto podajemy całkiem u dołu bieżącej strony ponownie link do owych dwóch modlitewek Miłosierdzia w wielu językach – w postaci gotowej do skopiowania-wydruku:

RE-lektura: część V, rozdz. 8c.
Stadniki, 31.X.2013 r.
Tarnów, 12.VI.2019 r.