Na wstępie niniejszego LINKU nr 5 – zamieszczamy poniżej jeszcze raz dokładniej wyjaśnione dwie modlitewki: ZAWIERZENIA – oraz PRZEBACZENIA. Zachęcamy, by weszły w codzienny, wielokrotnie powtarzany skarb modlitewny:

Jest rzeczą wskazaną, by strona „Pogotowie na email, gdy sumienie w rozterce” zawierała garść modlitw gotowych do użycia. Bywa, że Dziecko Boże międzyczasie bardzo się oddaliło: od Boga, od wiary, przestało modlić się, uczestniczyć w Liturgii ... Gdy do serca ponownie zapuka, tym razem być może bardzo wyraźnie, Jezus Chrystus, Odkupiciel-z-Krzyża, wraz ze swoją Niepokalaną Matką, otwierające się stopniowo całkiem od nowa serce Dziecka Bożego będzie wdzięczne za przypomnienie nawet podstawowych modlitw, które w międzyczasie uległy być może ... zawieruszeniu, a nawet całkowitemu zapomnieniu.
– Najpierw podamy linki do skarbca modlitewnego z głównej strony autora.

Dziecko Boże, otwórz się całym sobą na tę 3-zdaniową modlitewkę: „Codziennego Zawierzenia Miłosierdziu”. Modlitewka ta znajduje się na głównej stronie internetowej autora – zob.: PORTAL (= lp33.de), u dołu Spis Treści, dział ‘B’, nr 21 a-b-c .
– Oby ta modlitewka stała się swoistym ‘biletem-do-nieba’ – już teraz, a tym bardziej na progu wieczności. Wypada odmawiać ją najlepiej w liczbie mnogiej, ogarniając nią co najmniej swoich Bliskich.

Treść tej modlitewki jest swoistym egzorcyzmem. Jest bowiem zawierzeniem Boguuuuu. Wszelki zaś grzech jest wycofaniem dotychczasowego zawierzenia Boguuuu, a przeniesieniem tegoż zawierzenia ... na Tego który jest ZŁY: Szatanaaaaaa (DeV 37):

Przebaczenie to słowo trudne. Niemniej: dopóki nie wypracujesz w swym sercu ‘przebaczenia’ każdemu z krzywdzicieli – w takim tego słowa znaczeniu, jak to pojmuje sam Bóg Miłosierdzia i Pojednania, nie łudź się, że wolno Ci prosić o jakąkolwiek łaskę Bożą dla siebie. Postawa NIE-przebaczenia staje się całkowitą blokadą do uzyskiwania dostępu do jakichkolwiek Bożych darów dla siebie.
– Poniżej przedrukujemy z głównej strony autora wyjaśnienie tego, co to znaczy ‘przebaczenie’ w Chrystusowym tego słowa pojmowaniu.

A oto krótka, dwuzdaniowa pomocna modlitewka przebaczenia. Oby stała się dla Ciebie ... bramą coraz bardziej się otwierającą dla uzyskiwania nieprzebranych Bożych łask:

Naprawienie wyrządzonych krzywd: V-ty warunek ważnej spowiedzi

Piąty warunek dobrej spowiedzi świętej brzmi: Zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu.
– Bóg domaga się, by najpierw wyrównać krzywdy wyrządzone bliźnim, a potem dopiero i Jego poprosić o przebaczenie. Dotyczy to nie tylko krzywdy materialnej, która musi być wyrównana, lecz tym bardziej moralnej, przede wszystkim systematycznie niszczonej i zadeptywanej miłości i pokoju w małżeństwie-rodzinie, upokarzania bliźniego, podkopywania jego dobrego imienia, itd.

Jeśli nie ma innego sposobu wynagrodzenia krzywd, pozostaje zawsze ... prośba, by bliźni dla Imienia Bożego zechciał przebaczyć wyrządzoną mu przez Ciebie krzywdę. I oczywiście modlitwa w intencji pokrzywdzonego bliźniego – łącznie z decyzją zmiany swego dotychczasowego postępowania względem pokrzywdzonego.

Jeśli nie będzie przeproszenia pokrzywdzonych i spowiadająca się osoba nie wypracuje w sobie woli rzeczywistego naprawienia wyrządzonych krzywd i zniewag – wraz z decyzją nie-popełniania ich więcej, bezcelowe jest wybieranie się do spowiedzi świętej. Rozgrzeszenie jest sprawą każdorazowo niezwykle poważną. Odpuszczenie najmniejszego grzechu 'powszedniego' dokonuje się za cenę ... Bożej Krwi odkupienia.

W przypadku grzechu ciężkiego sumienie penitenta jest obciążone:
winą wieczną, oraz należną sobie
karą wieczną.
Jedna i druga rzeczywistość ma być zgładzona-unicestwiona mocą Krwi odkupienia Syna Bożego Jezusa Chrystusa: Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. Odkupiciel odpuszcza jedno i drugie łatwo i natychmiast, ale nigdy 'za wszelką ceną': penitent musi wypełnić wymienione warunki.

Gdyby penitent zajął postawę buntu przeciw wymienionym warunkom dobrej-ważnej spowiedzi (chodzi o 5 warunków dobrej spowiedzi świętej), spowiednik byłby zmuszony odmówić mu rozgrzeszenia. Są to warunki płynące bezpośrednio z prawa Bożego.

Wola trwania w okolicznościach wiodących do popełnienia wyznanych grzechów oznaczałaby, że penitent chciałby wymusić rozgrzeszenie jako błogosławieństwo dla dalszego grzeszenia. To jest oczywiście niemożliwe. Byłoby to wystawieniem Krwi odkupienia na kpiny i jej wydaniem w ręce szatana.

Gdyby kapłan w takiej sytuacji udzielił rozgrzeszenia (np. 'litując się' nad trudną sytuacją małżeńską itp.), dopuściłby się świętokradztwa przede wszystkim sam on jako kapłan-spowiednik. Przy czym rozgrzeszenie do penitenta i tak by wówczas nie dotarło (blokada dla łaski uświęcającej po stronie penitenta, który by się nie zgadzał na przyjęcie Bożych warunków rozgrzeszenia). Chyba żeby kapłan-spowiednik nie wiedział, iż penitent nie podejmuje żadnego postanowienia zerwania z grzechem. W takiej sytuacji świętokradztwo oraz spowiedź nieważna obciążałyby jedynie penitenta, a nie kapłana-spowiednika.

Przebaczenie krzywdzicielom wyrządzonych sobie krzywd

Warunkiem uzyskania jakiejkolwiek łaski Bożej, a tym bardziej łaski Bożego przebaczenia za popełnione własne grzechy (może wielokrotnie zaciągniętą winę wieczną – i konsekwentnie: karę wieczną) jest szczere przebaczenie krzywdzicielom nawet najgorszych wyrządzonych przez niego krzywd, najboleśniejszych zdrad, podciętej kariery, zniszczonego zdrowia i skróconego przez niego życia.

Przebaczenie w Chrystusowym tego słowa znaczeniu nigdy nie oznacza akceptacji zła, ani z kolei ‘udawania’, że krzywda – krzywdą nie była, że ona nie boli, że skrzywdzony zmusza się do zapomnienia o niej, że niesprawiedliwość i krzywda – krzywdą i niesprawiedliwością nie jest, itp. Przebaczenie oznacza natomiast tyle: dochodzić słusznej sprawiedliwości zgodnie z drogą wskazaną przez Ewangelię i w jej duchu.

Innymi słowy w sercu nie można żywić nawet cienia nienawiści do krzywdziciela czy krzywdzicieli. Wszelkie odruchy nienawiści i życzenia nieszczęścia muszą być natychmiast wyeliminowane. Górę winna natomiast w sercu zdobywać wciąż wznoszona szczera modlitwa o dobro ODKUPIEŃCZE w intencji złoczyńców i każdego nieprzyjaciela, wraz ze stale rozwijanym przebijaniem się do szczerego, rzeczywistego życzenia nawet najgorszemu wrogowi – prawdziwego DOBRA, tzn. dobra ostatecznego, czyli Bożego przebaczenia i łaski zbawienia. Każdy z moich wrogów-nieprzyjaciół został odkupiony dokładnie tą samą krwią Syna Bożego Jezusa Chrystusa, co i ja, który cieszę się doznanym Bożym Miłosierdziem i przebaczeniem.

Poganie z okresu pierwotnych prześladowań uczniów Chrystusa uchwycili natychmiast – pełni zdumienia – ‘specyfikę’ wiary tych, którzy torturowani byli ‘ze względu na Chrystusa’ i ginęli wśród przerażających mąk. A jednak, ci ‘uczniowie Chrystusa’ przebaczali z serca swoim katom, a ginąc w straszliwych mękach – modlili się za swych oprawców i prosili Boga o miłosierdzie dla nich i przebaczenie.

Ojciec święty Jan Paweł II zamieścił w ostatnim dokumencie swego Pontyfikatu – w Liście Apostolskim na Rok Eucharystyczny 2004-2005 pt. „Mane Nobiscum, Domine – Zostań z nami, Panie” – taką oto charakterystyczną wypowiedź Apostolską:

„Kto nauczy się ’składać dziękczynienie’ na wzór Ukrzyżowanego Chrystusa,
może stać się męczennikiem, ale nigdy nie będzie prześladowcą” (MaD 26; zgodnie z kontekstem, Jan Paweł II ma tu na myśli m.in. zdarzające się w historii Kościoła przypadki, gdy ktoś w imię Chrystusa sięgał po oręż, żeby przy użyciu siły ... nawracać na wiarę Chrystusową; itp.).

Przebaczenie w Bożym tego słowa znaczeniu może być niezwykle trudne. A przecież jest ono zawsze możliwe. Mimo iż o zdolność szczerego przebaczenia krzywdzicielowi trzeba nieustannie modlić się do Chrystusa, który pierwszy życiem swoim pokazuje, co to znaczy ‘przebaczać’. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji doznanych krzywd, które mogą wołać o pomstę do nieba.
– Jezus, Syn Boży, ale zarazem Syn Człowieczy, przebacza swoim oprawcom nawet jeszcze z wysokości Krzyża. Co więcej – usprawiedliwia swych ludzkich Braci i Siostry: swoich katów – w obliczu Ojca. Dokładniej mówiąc: Jezus nadal kocha swych wrogów (m.in. Judasza), tzn. ofiaruje każdemu z grzeszników wieczne zbawienie, kładąc na szalę dla jego uzyskania cenę swojej odkupieńczej Męki.

Sprawę ‘pomsty’ itp. z racji doznanych krzywd i niesprawiedliwości trzeba zostawić każdorazowo ... Bogu. Gdyby trzeba było podjąć się sprawiedliwości ludzkiej np. w drodze sądowej (nie sprzeciwia się to w żaden sposób treści ‘przebaczenia’ w Chrystusowym pojmowaniu tego słowa), musi się to dziać każdorazowo bez cienia nienawiści w sercu – i z równoległym upraszaniem dla swych wrogów łaski otwarcia się na zbawienie, oraz żeby i oni – wraz z każdym z nas, mogli znaleźć się kiedyś w Domu Ojca (por. Łk 23,34; Rz 12,21; itd.).

Jeśli sami oczekujemy Bożej litości i miłosierdzia z racji popełnionych przez siebie własnych, osobistych grzechów, trzeba w sytuacji doznanej krzywdy kierować się wskazaniem Jezusa Chrystusa i wdrażać w życie na co dzień to, co On czynić polecił. Nie chodzi tu zatem o przykazanie ‘kościelne’, lecz samego Boga:

„Lecz powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół.
Dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą.
Błogosławcie tym, którzy was przeklinają.
I módlcie się za tych, którzy was oczerniają ...

... Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół,
czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając ...
Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny" (Łk 6,27n.35n; Mt 5,44-48).

To jednak znaczy zarazem odwrotnie: jeśliby ktoś w swym sercu i w czynie w dopiero co ukazanym duchu Chrystusowym swemu wrogowi nie przebaczył, chociażby to miało dotyczyć doznanych niezwykle dojmujących zdrad i krzywd, względnie innych doznanych, niewyobrażalnych krzywd, i gdyby się nie modlił z pełnią życzliwości w intencji swych krzywdzicieli, ani w swym sercu raz po raz nie wzbudzał szczerym sercem aktów przebaczającej życzliwości ku dobru odkupieńczemu czy to swego jednego wroga, czy wielu swoich krzywdzicieli, powinien przyjąć do wiadomości, że nie ma co liczyć na to, iż Bóg będzie w stanie jemu z kolei przebaczyć jakikolwiek jego grzech.

Bóg byłby w takiej sytuacji: nie-przebaczenia w swym sercu swemu nieprzyjacielowi – zmuszony wysłuchać zanoszonej do Niego jego anty-prośby przy odmawianiu Modlitwy Pańskiej „Ojcze nasz ...”  i wyrażonej w niej prośbie w jej drugiej połowie:

„Ojcze nasz, ... i odpuść nam nasze winy,
JAKO I MY odpuściliśmy naszym winowajcom” (Mt 6,12).
(Tak brzmi tekst oryginalny – grecki. Zatem nie tylko „jako i my odpuszczamy...”, lecz: „jako i my już odpuściliśmy naszym winowajcom ...”).

Jeśli ktoś odmawia te słowa, a jednocześnie nie ma zamiaru przebaczyć swemu wrogowi popełnionej względem siebie ‘winy’, słowa odmawianej Modlitwy Pańskiej nabrałaby znaczenia dokładnie takiego, jakie by im nadał ów człowiek, który nie ma zamiaru przebaczyć swemu nieprzyjacielowi. W zawziętości swego serca prosiłby wtedy Boga, żeby ON – BÓG, potraktował jego własne winy dokładnie tak samo, jak on w tej chwili traktuje winy swojego wroga, któremu mianowicie nie zamierza przebaczyć ani w swym sercu, ani w swym czynie.
– Wszelkie nie-przebaczenia swemu nieprzyjacielowi staje się blokadą, która uniemożliwia dotarcie do siebie Bożej łaski i Bożego miłosierdzia.

Wciąż aktualne jest słowo Jezusa Chrystusa z Jego Kazania na Górze:

„Błogosławieni miłosierni,
albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7).

Postawa nie-przebaczenia stoi w całkowitej sprzeczności do przynależności kogoś do grona uczniów Jezusa Chrystusa. Ktoś, kto nie potrafi przebaczyć swemu nieprzyjacielowi, wymusza na Bogu, żeby należnych sobie samemu kar z racji popełnionych przez siebie win grzechu ... w żaden sposób nie przebaczył.

Wypada przytoczyć tu słowa św. Pawła Apostoła:

„... Obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość,
znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu:
Jak Pan wybaczył wam – tak i wy" (Kol 3,12n).

Oraz:

„Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni.
Przebaczajcie sobie,
tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie" (Ef 4,32).

A ponadto:

„Nie daj się zwyciężyć ZŁU (= osobie Tego, który jest ZŁY: Szatanowi),
ale ZŁO (= Złego, Szatana) – DOBREM (= tym większą miłością) zwyciężaj" (Rz 12,21).

I jeszcze raz słowa Modlitwy Pańskiej ‘Ojcze Nasz’. Mianowicie Jezus dołącza do treści tej modlitwy ważne wyjaśnienie, dotyczące przebaczenia: czy to ze strony Ojca Niebieskiego, czy też ze strony tych, którzy ośmielają się modlić słowami ‘Modlitwy Pańskiej’. Oto cały ten tekst w brzmieniu Ewangelii według św. Mateusza:

„Wy zatem tak się módlcie:

Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
niech się święci Imię Twoje.
Niech przyjdzie Królestwo Twoje;
niech Twoja Wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i przebacz nam nasze winy,
jak i my przebaczyliśmy tym, którzy przeciw nam zawinili (zob. uwaga 1 zaraz poniżej)
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie,
ale nas zachowaj od złego (zob. do tego: uwaga 2 zaraz poniżej).

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia,
i wam przebaczy Ojciec wasz Niebieski.
Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom,
i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień” (Mt 6,8-15).

UWAGI filologiczne do końcowych słów Modlitwy Pańskiej::
1) UWAGA do słów: „... jako i my odpuszczamy-odpuściliśmy naszym winowajcom”. Zob. w tekście greckim, w takim przechowana została w Ewangeliach Modlitwa Pańska: hos kai hyméis aphékaimen tois opheiléitas hemón = aphékamen, od: aphíemi = czas dokonany: odpuściliśmy, czyli: w czasie odmawianej modlitwę, odpuszczenie grzechów-win winowajców jest już faktem dokonanym.
2) UWAGA do słowa: „... ale nas zbaw ode ZŁEGO” = gr. apó tou ponerou. Użyte tu słowo ‘złego’ nie jest przymiotnikiem, lecz rzeczownikiem. Dotyczy osoby Tego, który jest ZŁY: Szatana. Podobnie wyraża się Jezus w Modlitwie Arcykapłańskiej: „Ojcze... byś ich ustrzegł od ZŁEGO” = apó tou ponerou. Kontekst nie pozwala wnioskować o ‘złu’ przymiotnikowo, lecz o osobie Tego który jest ZŁY; zob. też: Łk 22,32: szatan który domagał się przesiania was, ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała wiara twoja – W innych wypadkach wyraża się Jezus o szatanie jako „Władcy tego świata”, np.: J 14,30; 16,11; itd.).

Dla ułatwienia sobie nieco – w obliczu być może już długo przeciągającego się doznawania krzywd i niesprawiedliwości, a konsekwentnie może całymi latami podejmowanych wysiłków ‘przebijania się’ do miłości szczerze przebaczającej swemu krzywdzicielowi – można skorzystać z wyżej zamieszczonej dwu-zdaniowej prywatnej modlitewki ‘przebaczenia’ (zob. wyż.: Modlitwa Przebaczenia).

Omówieniu nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia poświęcony jest na naszej stronie, zob.: PORTAL (= lp33.de), u dołu Spis Treści, dział ‘A’, cz.V, rozdz.7.
– Natomiast tamże, cz.V, rozdz.8 zawiera w 3 file’ach tematycznie uporządkowane wybrane fragmenty z Dzienniczka św.Faustyny.
– Oto przedruk znajdującego się tamże tekstu Koronki do Bożego Miłosierdzia:

Koronka do Bożego Miłosierdzia    Koronkę odmawia się na zwykłym Różańcu Maryjnym, tzn. jako pięć ‘dziesiątków’, rozważając tajemnice odkupienia i wzbudzając ufność w Boże Miłosierdzie Dusza otrzyma tym więcej łask, im pełniejsze będzie jej zawierzenie Bożemu Miłosierdziu   (DzF 474nn) Na początku : Ojcze nasz...  Zdrowaś Maryjo...  Wierzę w Boga ... Na paciorkach    „Ojcze nasz”: Ojcze Przedwieczny, * ofiaruję Ci Ciało i Krew, * Duszę i Bóstwo Najmilszego Syna Twojego, * a Pana naszego Jezusa Chrystusa * na przebłaganie za grzechy nasze * i całego świata  (1 raz) Na paciorkach    „Zdrowaś Maryjo”: Dla Jego Bolesnej Męki, * miej miłosierdzie dla nas i całego świata (10 razy) Na zakończenie, po 5-tym dziesiątku : Święty Boże, * Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny * zmiłuj się nad nami * i nad całym światem  (3 razy) Uwaga: Naucz się tej ‘Koronki’ i odmawiaj ją często, a raczej: codziennie. Nie zamiast Różańca Maryjnego, lecz równolegle z Różańcem Maryjnym. Niech ta modlitwa stanie się Twoją radością i pokrzepieniem, a dla innych – rzuconym im ‘kołem ratunkowym’.

Oto części tajemnic Różańca świętego – oraz związane z nimi tajemnice do rozważania:

Część radosna poniedziałek, sobota
1 paciorek duży	1x Ojcze nasz
10 paciorków małych	10x Zdrowaś Maryjo
po dziesiątku	1x Chwała Ojcu ...
oraz	Modlitwa Fatimska
Tajemnice radosne
Zwiastowanie Najśw. Maryi Pannie
Nawiedzenie świętej Elżbiety
Narodzenie Pana Jezusa
Ofiarowanie Jezusa w świątyni
Znalezienie Jezusa w świątyni

Część bolesna wtorek, piątek
1 paciorek duży	1x Ojcze nasz
10 paciorków małych	10x Zdrowaś Maryjo
po dziesiątku	1x Chwała Ojcu ...
oraz	Modlitwa Fatimska
Tajemnice bolesne
Konanie Pana Jezusa w Ogrojcu
Biczowanie Pana Jezusa
Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
Niesienie Krzyża na Kalwarię
Jezus umiera na Krzyżu: szczyt Miłosierdzia

Część chwalebna środa, niedziela
1 paciorek duży	1x Ojcze nasz
10 paciorków małych	10x Zdrowaś Maryjo
po dziesiątku	1x Chwała Ojcu ...
oraz	Modlitwa Fatimska
Tajemnice chwalebne
Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Zesłanie Ducha Świętego
Wniebowzięcie Najśw. Maryi Panny
Ukoronowanie Najśw.Maryi Panny

Część Światła czwartek
1 paciorek duży	1x Ojcze nasz
10 paciorków małych	10x Zdrowaś Maryjo
po dziesiątku	1x Chwała Ojcu ...
oraz	Modlitwa Fatimska
Tajemnice światła
Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
Jezus objawia swe bóstwo w Kanie
Głoszenie Królestwa Bożego i nawrócenia
Przemienienie na górze Tabor
Ustanowienie Eucharystii

Jeśli ktoś oddawał się w międzyczasie praktykom okultyzmu, spirytyzmu, wywoływania duchów, wróżdżbiarstwu, praktykom związanym z kładzeniem kart, zawierał pakt z szatanem lub był bliski tego, poddawał się wpływom religii Wschodu i ich poglądom, a z kolei jeśli odszedł daleko od Boga, oddał się np. ideologii gender, wyrzekł się Boga mniej lub więcej formalnie, m.in. przez głosowanie na określone partie które zwalczają któreś z Bożych Przykazań, brał udział w określonych manifestacjach występujących przeciw jednemu z Bożych Przykazań, m.in. manifestacjach homoseksualistów, lub pro-aborcjonistów itd., a tknięty obecnie Łaską Bożą pragnie wrócić do Boga powinien – niezależnie od zobowiązania do być może oficjalnego, upublicznionego odwołania wyrządzonego zła (np. przez wdrażanie w praktyki homoseksualizmu, gender; oficjalne występowanie przeciw Bogu, Kościołowi, głosowanie przeciw Bożemu Przykazaniu itp.) odnowić swoje związanie z Chrystusem i Kościołem przez odnowienie Przyrzeczeń Chrztu świętego.

Akt odnowienia swych przyrzeczeń Chrzcielnych powinien być dobrze przemyślany i przemodlony. Wskazane by było uzgodnić szczegóły tego wydarzenia np. ze swoim spowiednikiem. Wypadałoby nadać temu wydarzeniu w miarę uroczystą formę, np. przez jakąś nowennę przygotowawczą, która zmierzałaby do uroczystego odnowienia tych przyrzeczeń – czy to w obecności jakiegoś kapłana, czy też – jeśliby się inaczej nie dało, w zakresie własnym prywatnym, lub lepiej: w łączności z całą rodziną.

Jako tylko jedną z możliwości można by zasugerować następujący porządek, obliczony jako swoiste ‘minimum’:

– Przez 9 dni odmówić codziennie np. Koronkę do Bożego Miłosierdzia, najlepiej z całą rodziną.
– Bodaj jeden dziesiątek na Różańcu Maryjnym.
– Dołączyć jakąś modlitwę do Matki Najświętszej: „Potężna Niebios Królowo” (jest to modlitwa-egzorcyzm; zob. linki u góry strony).
– Dołączyć modlitwę do św. Michała Archanioła Księcia Niebieskiego (modlitwa-egzorcyzm).
– Dobrze by odprawić było w ramach takiej Nowenny codziennie krótką medytację, a przynajmniej przeczytać modlitewnie jakieś głębsze rozważanie (sugestia: np. z niniejszej strony: cz.VII, rozdz.1; lub fragmenty z cz.V, rozdz. 1-6; itd.).
– Na zakończenie owych 9 dni przygotowawczych, po odprawieniu spowiedzi świętej, przyjęciu Komunii świętej – przeczytać modlitewnie tekst Przyrzeczeń Chrzcielnych. Przeczytać go z pełnym zaangażowaniem swej świadomie wyznawanej wiary i dobrowolnego przylgnięcia do Chrystusa, najlepiej poprzez pośrednictwo Maryi, danej nam z wysokości Krzyża za Matkę w porządku życia nadprzyrodzonego.

Poniżej kopiujemy fragmenty z obszernego Rytuału Chrztu świętego DOROSŁYCH. Jeśli odnowienie omawianych Przyrzeczeń będzie przebiegało bez udziału kapłan, a pragniesz odnowić się w przyrzeczeniach całkiem prywatnie, dostosujesz do siebie występującą tu formę pytań-odpowiedzi w liczbie mnogiej. Z nieuniknionymi podobnymi pytaniami zwraca się do ciebie ostatecznie sam Bóg-Człowiek, Jezus Chrystus, Odkupiciel z-Krzyża.

Modlitewnie przemyślane przyswojenie sobie tego tekstu-obrzędu staje się zarazem sposobnością do głębokiego przeżycia przyjętego w dzieciństwie sakramentu Chrztu świętego, a konsekwentnie bardziej świadomego przylgnięcia do tego Odkupiciela Człowieka, bez Którego nie byłoby dojścia do „Domu Ojca”.

Dialog wstępny
Celebrans:	Proszę, aby kandydaci przedstawili się Wspólnocie Kościoła. Jakie masz imię?
Kandydat:	Moje imię jest: ... – JESTEM !
Celebrans:	O co prosisz Kościół Boży?
Kandydat:	O wiarę.
Celebrans:	Co daje ci wiara?
Kandydat:	Życie wieczne.
Wyrażenie gotowości
Bóg oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat i przez dzieło stworzenia prowadzi go do poznania spraw niewidzialnych, aby nauczył się wielbić swojego Stwórcę. Wy poszliście za Jego światłem i dlatego obecnie otwiera się przed wami droga Ewangelii, abyście zakładając fundamenty nowego życia, uznali żywego Boga, który rzeczywiście przemawia do ludzi. Postępując w światłości Chrystusa, zaufajcie Jego mądrości, a oddając Mu codziennie swoje życie, całym sercem w Niego wierzcie. Taka jest droga wiary, którą Chrystus prowadzi was w miłości, abyście osiągnęli życie wieczne.
Celebrans:	Pytam każdego z was: Czy jesteś gotowy wejść dzisiaj za przewodem Chrystusa na tę drogę?
Kandydat:	Jestem gotowy.
Celebrans zwraca się do poręczających i wiernych, zadając im podobne pytania
Celebrans:	A wy, którzy jako poręczający przedstawiacie nam obecnie tych kandydatów, i wy, wszyscy obecni tu bracia i siostry, czy jesteście gotowi pomagać im w znalezieniu i naśladowaniu Chrystusa?
Wszyscy:	Jesteśmy gotowi.
Egzorcyzm i wyrzeczenie się kultów pogańskich Celebrans delikatnie tchnie w twarz każdego kandydata, względnie wyciąga prawą rękę nad kandydatami i mówi:
Celebrans:	Panie, odpędź złe duchy tchnieniem ust swoich, nakaż im odejść, bo przybliżyło się Twoje Królestwo.
Drodzy kandydaci, wezwani i umocnieni przez Boga decydujecie się na to, by czcić i wielbić tylko jedynego Boga i Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Od tej chwili chcecie służyć samemu Bogu i Jego Chrystusowi. Trzeba więc, abyście teraz publicznie wyrzekli się tych mocy, które nie są Bogiem, i kultów, które nie prowadzą do czci Boga. Nigdy nie porzućcie Boga i Jego Chrystusa, aby służyć innym mocom.
Kandydaci:	Nie porzucimy.
Celebrans:	Nie czcijcie nigdy więcej N.i N.
Kandydaci:	Nie będziemy czcili.
Celebrans zwraca się do poręczających i wiernych, zadając im podobne pytania:
Celebrans:	Wy, którzy jako poręczający przedstawiacie nam tych kandydatów, oraz wszyscy obecni tu bracia i siostry, którzy słyszeliście ich słowa, czy jesteście gotowi świadczyć, że ci kandydaci wybrali Chrystusa Pana i chcą tylko Jemu służyć?
Wszyscy:	Jesteśmy gotowi.
Celebrans:	Czy jesteście gotowi pomagać im w znalezieniu i naśladowaniu Chrystusa?
Wszyscy:	Jesteśmy gotowi.
Celebrans mówi z rękami złożonymi
Najłaskawszy Ojcze, dziękujemy Ci za tych kandydatów, którzy Ciebie znaleźli. Ty w rozmaity sposób uprzedzałeś ich swoją łaską. Dzisiaj wobec nas odpowiedzieli na Twoje wezwanie. Dlatego chwalimy i błogosławimy Ciebie, Panie.
Wszyscy:	Chwalimy i błogosławimy Ciebie, Panie.
Naznaczenie krzyżem czoła i narządów zmysłów
Drodzy kandydaci, podejdźcie razem z tymi, którzy za was poręczają, aby przyjąć znak przynależności do waszego nowego stanu.
Kandydaci wraz z poręczającymi podchodzą kolejno do celebransa, który dużym palcem kreśli krzyż na czole i innych zmysłach
N., przyjmij krzyż na czole. Sam Chrystus umacnia cię znakiem swojego zwycięstwa. Ucz się Go poznawać i naśladować. – Przyjmij znak krzyża na uszach, abyś usłyszał głos Pana. – Przyjmij znak krzyża na oczach, abyś ujrzał jasność Bożą. – Przyjmij znak krzyża na ustach, abyś odpowiedział na słowo Boże. – Przyjmij znak krzyża na piersiach, aby Chrystus przez wiarę mieszkał w twoim sercu. – Przyjmij znak krzyża na barkach, abyś udźwignął słodkie brzemię Chrystusa. Znak krzyża nad wszystkimi: Kreślę znak krzyża nad wami wszystkimi – w imię Ojca i Syna, † i Ducha Świętego, abyście żyli na wieki wieków.
Kandydaci:	Amen.
Modlitwa celebransa
Módlmy się. Prosimy Cię, Boże, wysłuchaj łaskawie nasze prośby i ochraniaj mocą krzyża tych katechumenów N. i N., których naznaczyliśmy krzyżem Chrystusa. Niech strzegą zaczątków wiary i wypełniają Twoje przykazania, aby przez Chrzest mogli osiągnąć godność Dzieci Bożych. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy:	Amen.
Nadanie nowego imienia
Celebrans:	N., odtąd będziesz nosił również imię N.
Katechumen:	Amen.
Modlitwa egzorcyzmu
Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez swego Jednorodzonego Syna przyobiecałeś nam Ducha Świętego. Pokornie prosimy Cię za tych katechumenów, którzy się Tobie ofiarują; uwolnij ich od wszelkich wpływów złego ducha, oddal od nich wszelki błąd i grzech, aby się stali świątynią Ducha Świętego. Potwierdź nasze słowa pełne wiary i spraw, byśmy nie mówili daremnie, lecz tą mocą i łaską, dzięki której Twój Syn Jednorodzony uwolnił świat od zła. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy:	Amen.
Wezwania przed przyjęciem Chrztu świętego
Drodzy bracia i siostry, błagajmy Boga, Ojca wszechmogącego, o miłosierdzie dla wybranych N. i N., którzy proszą o Chrzest święty. Niech Bóg, który ich powołał i doprowadził do tej godziny, obdarzy ich światłem i mocą, aby całym sercem łączyli się z Chrystusem i wyznali wiarę Kościoła. Niech im da nowe życie w Duchu Świętym, którego będziemy wzywali nad tą wodą.
.
Litania: wzywanie wstawiennictwa Świętych
Panie, zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami. Chryste, zmiłuj się nad nami. Chryste, zmiłuj się nad nami. Panie, zmiłuj się nad nami. Panie, zmiłuj się nad nami. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami. Święty Michale, Święci Aniołowie Boży, módlcie się za nami. Święty Janie Chrzcicielu, módl się za nami. Święty Józefie, Święci Piotrze i Pawle, módlcie się za nami. Święty Andrzeju, módl się za nami. Święty Janie, Święta Mario Magdaleno, Święty Szczepanie, Święty Ignacy Antiocheński, Święty Wawrzyńcze, Święte Perpetuo i Felicyto, módlcie się za nami. Święta Agnieszko, módl się za nami. Święty Grzegorzu, Święty Augustynie, Święty Atanazy, Święty Bazyli, Święty Marcinie Święty Benedykcie, Święci Franciszku i Dominiku, módlcie się za nami. Święty Franciszku Ksawery, módl się za nami. Święty Janie Mario Vianneyu, Święta Katarzyno Sjeneńska, Święta Tereso od Jezusa, Święci Wojciechu i Stanisławie, módlcie się za nami. Wszyscy Święci i Święte Boże, Bądź nam miłościw, wybaw nas Panie. Od zła wszelkiego, Od każdego grzechu, Od śmierci wiecznej, Przez Twoje wcielenie, wybaw nas, Panie. Przez Twoją śmierć i zmartwychwstanie, Przez zesłanie Ducha Świętego, Prosimy Cię, my, grzesznicy, wysłuchaj nas, Panie. Prosimy Cię, abyś tych wybranych odrodził przez łaskę Chrztu świętego, wysłuchaj nas, Panie. Prosimy Cię, Jezu, Synu Boga żywego, wysłuchaj nas, Panie. Chryste, usłysz nas. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Chryste, wysłuchaj nas. .
Błogosławieństwo wody
Boże, Ty niewidzialną mocą dokonujesz rzeczy niezwykłych przez sakramentalne znaki. Ty w ciągu dziejów zbawienia przygotowałeś wodę przez Ciebie stworzoną, aby wyrażała łaskę Chrztu świętego. Na początku świata Twój Duch unosił się nad wodami, aby już wtedy woda nabrała mocy uświęcania. Boże, Ty nawet w wodach potopu dałeś nam obraz odrodzenia, bo ten sam żywioł położył kres występkom i dał początek cnotom. Boże, Ty sprawiłeś, że synowie Abrahama przeszli po suchym dnie Morza Czerwonego, aby naród wyzwolony z niewoli faraona stał się obrazem przyszłej społeczności ochrzczonych. Boże, Twój Syn, ochrzczony przez Jana w wodach Jordanu, został namaszczony Duchem Świętym, a gdy wisiał na krzyżu, z Jego boku wypłynęła krew i woda, po swoim zaś Zmartwychwstaniu nakazał uczniom: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Wejrzyj na swój Kościół i racz mu otworzyć źródło chrztu świętego. Niechaj ta woda przez Ducha Świętego otrzyma łaskę Twojego Jednorodzonego Syna, aby człowiek, stworzony na Twoje podobieństwo i przez sakrament Chrztu obmyty, odrodził się z wody i z Ducha Świętego do nowego życia Dziecka Bożego. Celebrans prawą ręką dotyka wody i mówi: Prosimy Cię, Panie, niech przez Twojego Syna zstąpi na tę wodę moc Ducha Świętego, aby wszyscy, przez Chrzest pogrzebani razem z Chrystusem w śmierci, z Nim też powstali do nowego życia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy:	Amen.
Wyrzeczenie się ZŁA
Celebrans:	Pytam każdego z was: Czy wyrzekasz się grzechu, aby żyć w wolności Dzieci Bożych?
Kandydaci:	Wyrzekam się.
Celebrans:	Czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby cię grzech nie opanował?
Kandydaci:	Wyrzekam się.
Celebrans:	Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?
Kandydat:	Wyrzekam się.
Wyznanie wiary
Celebrans:	Jakie jest imię kandydata do Chrztu?
Celebrans:	N., czy wierzysz w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Wybrany:	Wierzę.
Celebrans:	Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
Wybrany:	Wierzę.
Celebrans:	Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
Kandydat:	Wierzę.
Chrzest święty
Celebrans:	N., JA CIEBIE CHRZCZĘ W IMIĘ OJCA – I SYNA – I DUCHA ŚWIĘTEGO (następuje 3-krotne polanie wodą ze chrzcielnicy)
Namaszczenie krzyżmem świętym
Bóg wszechmogący, Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, który was odrodził przez wodę i Ducha Świętego i udzielił wam odpuszczenia wszystkich grzechów, On sam namaszcza was krzyżmem zbawienia, abyście włączeni do Ludu Bożego, wytrwali w jedności z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem na życie wieczne.
Wszyscy:	Amen.
Włożenie białej szaty
N. i N., staliście się nowym stworzeniem i przyoblekliście się w Chrystusa. Przyjmijcie zatem białą szatę i zachowajcie ją nieskalaną aż na sąd naszego Pana, Jezusa Chrystusa, aby otrzymać życie wieczne.
Ochrzczeni:	Amen.
Wręczenie zapalonej świecy
Podejdźcie, ojcowie i matki chrzestne, aby nowo ochrzczonym przekazać światło.
Chrzestni ojcowie i matki podchodzą, zapalają świecę od świecy paschalnej i podają ją nowo ochrzczonym. Celebrans mówi następnie:
Staliście się światłem w Chrystusie. Postępujcie nieustannie jak Dzieci światłości, trwajcie w wierze, abyście ze wszystkimi Świętymi mogli wyjść na spotkanie przychodzącego Pana w Królestwie Niebieskim.
Ochrzczeni:	Amen.

W rocznicę Chrztu świętego

Oddanie w niewolę Macierzyńskiej Miłości Maryi

Pod Twoją obronę

Modlitwa św. Bernarda do Maryi

Do św. Michała Archanioła

W domu, w mieszkaniu – powinna być zawsze łatwo dostępna Woda święcona. Kto przeżegna się Wodą święconą pobożnie i ze skruchą serca, zyskuje odpust cząstkowy. Woda ta powinna być hojnie używana zwłaszcza w przypadku niezgodności w rodzinie, gdy diabeł usiłuje wprowadzać rozłam, a nawet rozejście się małżonków-rodziców, a dzieci stopniowo odchodzą od Boga, nie uczęszczają do kościoła, nie korzystają z sakramentów świętych ...

W niejednym wypadku Woda święcona może służyć zamiast lekarstw-chemii, gdy już żadne leki nie pomagają. Ileż razy błog. O.Jan Beyzym podawał swym podopiecznym trędowatym na Madagaskarze łyżeczką odrobinę Wody święconej, gdy zabrakło już innych leków ... !

Zachęcamy do postarania się czy to o krzyż, czy przynajmniej medalik św. Benedykta. Zalecone jest jego stałe noszenie z sobą. Św.Benedykt jest założycielem zakonu OO. Benedyktynów. Słynny jest klasztor OO. Benedyktynów na Monte Cassino we Włoszech: wiąże się on z życiem i działalnością św. Benedykta Opata (480-547 r.).

A oto wytłoczone na obu stronach medalika napisy łacińskie – od pierwszej litery danego słowa. Poniżej wymieniamy je i podajemy ich polski przekład.

Sam medalik ukazuje egzorcyzm tylko od pierwszej litery danego łacińskiego słowa. Odczytujemy poszczególne litery, poczynając od prawego medalika:
W kółkach obok krzyża widnieją litery:
C-S-P-B – Crux Sancti Patris Benedicti
Krzyż Świętego Ojca Benedykta.
Litery na krzyżu – pionowo od góry i poziomo:
C-S-S-M-L – Crux Sancta Sit Mihi Lux
Krzyż Święty niech mi będzie światłem.
Poziomo:
N-D-S-M-D – Non Draco Sit Mihi Dux
Niech NIE Smok mit będzie Wodzem.
Litery wokoło – poczynając od prawej połówki od góry:
V-R-S – N-S-M-V – Vade Retro Satana – Ne suggeras mihi vana.
Precz (ode mnie) Szatanie – Nie podsuwaj mi spraw próżnych.
Litery lewej połówki – od dołu:
S-M-Q-L – I-V-B – Sunt Mala Quae Libas – Ipse Venenum Bibas.
Złem są sprawy jakie do wypicia podajesz – sam (sobie) wypij (swą) truciznę.
U góry:
PAX – Pokój.
Medalik z lewej strony: W środku postać św. Benedykta.
W prawej ręce trzyma krzyż,
w lewej regułę.
Na wysokości kolan: z prawej strony naczynie z trucizną,
z lewej strony: kruk przynoszący bochenek chleba.
NAPIS z prawej strony św. Benedykta (ledwo widoczny:)
Crux S.Patris – Krzyż św.Ojca.
Z lewej strony św.Benedykta napis:
Benedicti – Benedykta.
Napis wokoło, poczynając od lewej połówki u dołu:
Eius-In-Obitu-Nostro-Praesentia-Muniamur
– Jego obecnością obyśmy w chwili naszego zejścia (= śmierci) zostali umocnieni.

Tarnów, 28.VII.2018 r.
RE-lektura: 28.XII.2020 r.