G. |
1. Błagalna |
|
Jan Paweł II – Fatima 1982 r. 13.V.1982: rocznica po zamachu 1. „Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko” !  Ze słowami tej antyfony, którą modli się od wieków Chrystusowy Kościół, staję dzisiaj na miejscu przez Ciebie wybranym i szczególnie przez Ciebie, Matko umiłowanym.Staję w szczególnym poczuciu jedności z wszystkimi Pasterzami Kościoła, z którymi wspólnie stanowimy jedno ciało i jedno kolegium tak, jak z woli Chrystusa Apostołowie byli w jedności z Piotrem. W poczuciu tej jedności wypowiadam słowa niniejszego AKTU, w którym raz jeszcze pragnę zawrzeć ‘nadzieje i obawy’ Kościoła w świecie współczesnym.Przyjmij, Matko Chrystusa, wołanie nabrzmiałe cierpieniem ludzi Przed czterdziestu laty, a także w dziesięć lat później, Twój Sługa, Papież Pius XII, mając przed oczyma bolesne doświadczenia rodziny ludzkiej, zawierzył i poświęcił Twemu Niepokalanemu Sercu cały świat, a zwłaszcza te narody, które stanowiły przedmiot Twej szczególnej miłości i troski.Przyjmij, Matko Chrystusa, wołanie nabrzmiałe cierpieniem ludzi Ten świat ludzi i narodów mamy przed oczyma również dzisiaj, kiedy pragnę ponowić zawierzenie i poświęcenie dokonane przez mojego poprzednika na stolicy Piotrowej: świat kończącego się drugiego tysiąclecia, świat współczesny, nasz dzisiejszy świat!Przyjmij, Matko Chrystusa, wołanie nabrzmiałe cierpieniem ludzi. Kościół na Soborze Watykańskim II odnowił świadomość swego posłannictwa w tym świecie, pomny na słowa Pana: ‘Idźcie ... i nauczajcie wszystkie narody ... Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata’ (Mt 28,19n).Przyjmij, Matko Chrystusa, wołanie nabrzmiałe cierpieniem ludzi. I dlatego, o Matko ludzi i ludów, Ty, która znasz ‘wszystkie ich cierpienia i nadzieje’, Ty, która czujesz po macierzyńsku wszystkie zmagania pomiędzy dobrem a złem, pomiędzy światłością i ciemnością, jakie wstrząsają współczesnym światem – przyjmij nasze wołanie skierowane w Duchu Przenajświętszym wprost do Twojego Serca i ogarnij miłością Matki i Służebnicy ten nasz ludzki świat, który Ci zawierzamy i poświęcamy, pełni niepokoju o doczesny i wieczny los ludzi i ludów.Przyjmij, Matko Chrystusa, wołanie nabrzmiałe cierpieniem ludzi. W szczególny sposób zawierzamy Ci i poświęcamy tych ludzi i te narody, które tego najbardziej potrzebują.„Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko! Naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych” ! 2. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16).
Ta to właśnie miłość kazała Synowi Bożemu poświęcić Siebie samego za wszystkich ludzi: „Za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w Prawdzie” (J 17,19).Mocą tego poświęcenia w ofierze uczniowie wszystkich czasów są powołani do żywego uczestniczenia w dziele zbawienia świata: do dopełnienia tego, czego nie dostaje cierpieniom Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół (por. Kol 1,24; 2 Kor 12,15).Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. Gdy dzisiaj staję przed Tobą, Matko Chrystusa, pragnę wraz z całym Kościołem, wobec Twego Niepokalanego Serca, zjednoczyć się z Odkupicielem naszym w tym poświęceniu za świat i ludzkość, które tylko w Jego Boskim Sercu ma moc przebłagać i zadośćuczynić.Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. Moc tego poświęcenia trwa przez wszystkie czasy, ogarnia wszystkich ludzi, ludy i narody, przewyższa zaś wszelkie zło, jakie duch ciemności zdolny jest rozniecić w sercu człowieka i w jego dziejach: jakie też rozniecił w naszych czasach.Z tym poświęceniem Odkupiciela naszego, przez posługę następcy Piotra, jednoczy się Kościół: Ciało Mistyczne Chrystusa.Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. O jakże głęboko czujemy potrzebę poświęcenia za ludzkość i świat: za nasz współczesny świat w jedności z samym Chrystusem! Odkupieńcze dzieło Chrystusa ma się stawać przecież udziałem świata przez Kościół.Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. O, jakże nas przeto boli wszystko, co w Kościele, w każdym z nas, jest przeciwne świętości i poświęceniu! Jakże nas boli to, że wezwanie do pokuty, nawrócenia, modlitwy nie spotkało się i nie spotyka z takim przyjęciem, jak powinno!Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. Jakże nas boli, że tak ozięble uczestniczymy w dziele Chrystusowego Odkupienia! Że tak niewystarczająco dopełniamy w swoim ciele to, czego „nie dostaje cierpieniom Chrystusa” (Kol 1,24).Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. Niech więc będą błogosławione wszystkie dusze, które są posłuszne wezwaniu Odwiecznej Miłości.Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. Niech będą błogosławieni ci, którzy dzień po dniu, z niewyczerpaną hojnością, przyjmują Twoje wezwanie, o Matko, do czynienia tego, co powie Twój Syn, Jezus (J 2,5), dając Kościołowi i światu radosne świadectwo życia natchnionego Ewangelią.Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie. Bądź błogosławiona Ty nade wszystko, Służebnico Pańska, która najpełniej jesteś posłuszna temu Bożemu wezwaniu! Bądź pozdrowiona Ty, która jesteś cała zjednoczona z Odkupieńczym poświęceniem Twojego Syna!Matko Kościoła! Przyświecaj Ludowi Bożemu na drogach wiary, nadziei i miłości! Pomóż nam żyć całą prawdą Chrystusowego poświęcenia za całą rodzinę ludzką w świecie współczesnym.3. Zawierzając Ci, o Matko, świat, wszystkich ludzi i wszystkie ludy, zawierzamy Ci także samo to poświęcenie za świat, składając je w Twym macierzyńskim Sercu.
O Serce Niepokalane! Pomóż nam przezwyciężyć grozę zła, które tak łatwo zakorzenia się w sercach współczesnych ludzi – zła, które w swych niewymiernych skutkach ciąży już nad naszą współczesnością i zdaje się zamykać drogi ku przyszłości!Od głodu i wojny, wybaw nas!Od wojny atomowej, od nieobliczalnego samozniszczenia, od wszelkiej wojny, wybaw nas!Od grzechów przeciw życiu człowieka od jego zarania, wybaw nas!Od nienawiści i podeptania godności dzieci Bożych, wybaw nas!Od wszelkich rodzajów niesprawiedliwości w życiu społecznym, państwowym i międzynarodowym, wybaw nas!Od deptania Bożych Przykazań, wybaw nas!Od usiłowań zadeptania samej prawdy o Bogu w sercach ludzkich, wybaw nas!Od przytępienia wrażliwości sumienia na dobro i zło, wybaw nas!Od grzechów przeciw Duchowi Świętemu, wybaw nas!
UWAGA. W słowach niemal takich samych, ale i charakterystycznych zmianach, zawierzył Jan Paweł II Matce Najświętszej w Rzymie w dwa lata później bolączki świata w dniu Uroczystości Zwiastowania Pańskiego, 25.III.1984 r. Działo się to w Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia: 1983-1984. |
2. Litania |
|
Wezwania Litanijne Gwiazdo morska, do nieba ścieżko najprościejsza, Tyś jest przechodnią bramą do raju wiecznego... racz podźwignąć, prosimy, lud upadający, w grzechach swych uwikłany, powstać z nich pragnący. Dziś, zgromadzeni u Twoich stóp, Matko Chrystusa i Matko Kościoła, raz jeszcze zwracamy się do Ciebie, aby podziękować za wszystko coś uczyniła w ciągu tych trudnych lat dla Kościoła, dla każdego z nas i dla całej ludzkości. Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko Chrystusowa i Matko Kościoła: – dziś jesteśmy tutaj, aby dziękować, żeś zawsze nas wysłuchiwała, że okazywałaś się Matką: Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko Misyjnego Kościoła: – idącego drogami ziemi ku trzeciemu milenium chrześcijaństwa, dziękujemy Ci za Twoją wędrówkę z nami: Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko ludzi: – dziękujemy Ci za nieustanną opiekę, która pozwoliła nam uniknąć katastrof i nieodwracalnych zniszczeń, umożliwiła postęp i osiągnięcie nowoczesnych zdobyczy społecznych: Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko narodów – dziękujemy Ci za niespodziewane przemiany, które przywróciły wiarę w przyszłość narodom nazbyt już długo pozostającym w ucisku i upokorzeniu: Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko życia – dziękujemy Ci za liczne znaki mówiące o tym, że jesteś z nami, że chronisz nas przed złem i przed mocami śmierci: Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko życia – dziękujemy Ci za to, że byłaś w szczególny sposób 13 maja 1981 r. przy Janie Pawle II, który czuł przy Sobie Twoją opiekuńczą obecność: Dziękujemy Ci Pani Fatimska Matko każdego człowieka – walcząca o życie, które nie zna śmierci, dziękujemy Ci, że wspomagasz nas w tej walce: Dziękujemy Ci Pani Fatimska 2. Okaż, że jesteś Matką 3. Bądź nam towarzyszką drogi 4. Okaż, że jesteś Matką 5. Czuwaj na czekającej nas jeszcze drodze 6 Czuwaj Maryjo 7. Wszyscy powierzamy się Tobie z ufnością – postanawiamy iść z Tobą za Chrystusem, Odkupicielem Człowieka Wspomóż nas Maryjo. – niechaj nie ciąży nam zmęczenie Wspomóż nas Maryjo. – niech trud nie opóźnia naszych kroków Wspomóż nas Maryjo. – przeszkody niech odwagi w nas nie gaszą, a smutek radości serca Wspomóż nas Maryjo. Maryjo, daj światu Chrystusa,który jest naszym pokojem.Niechaj narodów nie dzieli jużnienawiść i pragnienie zemsty.Świat zaś niech nie ulegniemirażom fałszywego dobrobytu,który zabija godność osobyi wystawia na nieustanne ryzykocałe stworzenie.Czuwaj Maryjo nad naszą wędrówkąi spraw, byśmy w niebie pełniradości oglądali Twego Syna.Amen. |
3. Do Maryi |
|
Do Maryi Niepokalanej Matki 1. Bądź pozdrowiona, Córko Boga Ojca! |
4. Zawierzenie świata |
|
Zawierzenie świata Bogurodzicy Dziewicy
u progu trzeciego tysiąclecia 8. XII. 2002 r. Po południu 8 grudnia – jak każdego roku – Ojciec Święty przybył na Plac Hiszpański, by oddać hołd Matce Bożej przed Jej figurą, ustawioną na szczycie wysokiej kolumny w 1856 r., w dwa lata po ogłoszeniu przez Piusa IX dogmatu o Niepokalanym Poczęciu. Po złożeniu kwiatów Jan Paweł II odmówił modlitwę za Diecezję Rzymską oraz całą Ludzkość, która „cierpi nędzę i niesprawiedliwość, przemoc i nienawiść, terror i wojny”. |
|
1. Dziewico Niepokalana, oto znów staję u Twoich stóp z sercem pełnym wzruszenia i wdzięczności.Przychodzę ponownie na ten historyczny plac Hiszpański w uroczystym dniu Twojego święta, by modlić się za umiłowane miasto Rzym, za Kościół i za cały świat.W Tobie, „pokornej i wyższej nad stworzenie”, łaska Boża odniosła pełne zwycięstwo nad złem. Zachowana od wszelkiej zmazy grzechu, jesteś dla nas, pielgrzymujących po drogach świata, świetlanym przykładem ewangelicznej wierności i najpewniejszą rękojmią niezawodnej nadziei.2. Dziewico-Matko, proszę Cię, czuwaj nad umiłowaną Diecezją Rzymską: nad pasterzami i wiernymi, nad parafiami i wspólnotami zakonnymi.Czuwaj zwłaszcza nad rodzinami – niech między małżonkami zawsze panuje miłość, przypieczętowana sakramentem, niech dzieci postępują drogami dobra i prawdziwej wolności, niech ludzie starsi czują się otoczeni opieką i uczuciem.Wzbudź, Maryjo, w wielu młodych sercach radykalne odpowiedzi na „powołanie do misji”, które jest tematem rozważań diecezji w tych latach.Niech dzięki gorliwemu duszpasterstwu powołaniowemu Rzym wzbogaca się o nowe zastępy młodych, z entuzjazmem poświęcających się głoszeniu Ewangelii – w tym mieście i na świecie.3. Święta Dziewico, Królowo Apostołów! Wspomagaj tych, którzy przez naukę i modlitwę przygotowują się do prowadzenia dzieła nowej ewangelizacji na wielorakich polach.Dziś zawierzam Ci w sposób specjalny wspólnotę Papieskiego Kolegium którego historyczna siedziba znajduje się właśnie naprzeciwko tej kolumny.Niech ta zasłużona instytucja, którą założył przed 375 laty papież Urban VIII, by kształciła misjonarzy, nadal skutecznie służy Kościołowi.Niech ci, którzy są do niej przyjmowani – seminarzyści i kapłani, zakonnicy, zakonnice i świeccy, będą gotowi oddać swe siły Chrystusowi w służbie Ewangelii aż na najdalszych krańcach ziemi.4. Sancta Maria, Mater Dei, ora pro nobis! Módl się, o Matko, za nas wszystkich. Módl się za ludzkość, która cierpi nędzę i niesprawiedliwość, przemoc i nienawiść, terror i wojny.Pomagaj nam kontemplować przez święty różaniec tajemnice życia Tego, który „jest naszym pokojem”, tak abyśmy wszyscy poczuwali się do obowiązku konkretnego włączenia się w służbę pokojowi.Ze szczególną troską wejrzyj na ziemię, na której wydałaś na świat Jezusa, ziemię, którą umiłowaliście obydwoje, a która dziś nadal jest tak dotkliwie doświadczana.Módl się za nas, Matko nadziei! „Daj nam dni pokoju, czuwaj nad naszą drogą. Spraw, abyśmy oglądali Twojego Syna, pełni radości w niebie”. Amen! |
5. Zawierzenie przyszłości |
|
W zakończeniu swej Adhortacji ‘Ecclesia in Europa’ (28.VI.2003) zawierza Jan Paweł II „przyszłość Kościoła w Europie oraz wszystkich kobiet i mężczyzn tego kontynentu” Maryi, Matce nadziei i pocieszenia (EcclEur 125). Modlitwa do Maryi, Matki nadziei Maryjo, Matko nadziei, bądź z nami na naszych drogach! bądź z nami na naszych drogach! Naucz nas głosić Boga żywego; pomóż nam dawać świadectwo Jezusowi, jedynemu Zbawcy; spraw, byśmy służyli bliźniemu, otwierali się na potrzebujących, wprowadzali pokój, z zapałem budowali świat bardziej sprawiedliwy; wstawiaj się za nami, którzy działamy w historii, pewni, że plan Ojca się wypełni. Jutrzenko nowego świata, okaż się Matką nadziei i czuwaj nad nami! Czuwaj nad Kościołem w Europie: niech będzie odzwierciedleniem Ewangelii; niech będzie autentycznym miejscem komunii; niech żyje swoją misją głoszenia, celebracji i służby Ewangelii nadziei dla pokoju i radości wszystkich. Królowo pokoju, strzeż ludzkości trzeciego tysiąclecia! Czuwaj nad wszystkimi chrześcijanami: niech ufnie zdążają drogą jedności jako zaczyn zgody na kontynencie. Czuwaj nad młodzieżą, nadzieją przyszłego świata; niech wielkodusznie odpowiada na wezwanie Jezusa. Czuwaj nad ludźmi odpowiedzialnymi za narody: niech podejmują budowanie wspólnego domu, w którym szanować się będzie godność i prawa każdego. Maryjo, daj nam Jezusa! Spraw, abyśmy za Nim szli i kochali Go! On jest nadzieją Kościoła, Europy i ludzkości. On żyje z nami, pośród nas, w swoim Kościele! Z Tobą mówimy: „Przyjdź, Panie Jezu!” (Ap 22, 20). Niech nadzieja chwały wlana przez Niego w nasze serca przynosi owoce sprawiedliwości i pokoju! |
RE-lektura: cz.IV, rozdz.7f.
Stadniki, 11.XI.2013.
Tarnów, 12.IX.2023.
(Rzym 2002)nadziei i pocieszenia (EE 2003)